نمی‏‏توانم ننویسم؛ گرچه ترجیح می‏دهم ننویسم.

در خبرها خوانده بودم که یکی از فعالان مدعی حقوق برابر (شما بگویید یکی از فمنیست‏ها) بازداشت شده است؛ آن هم به جرم اقدام علیه امنیت ملی و این چیزها؛ و ایضا به دلیل مشارکت در یک نشریه و یک پایگاه اینترنتی.

نه اهلش هستم و نه جرأتش را دارم درباره مسایلی که به امنیت کشور و علی‏القاعده زندان اوین! مربوط است حرف زیادی بزنم؛ و اصولا روش‏های فعالان کسب حقوق برابر را هم اشتباه می‏دانم؛ به گونه‏ای که به نظر من حتا در راستای اهداف خودشان هم نیست. با این همه شیوه مواجهه قوه محترمه قضاییه را با اطمینان تمام اشتباه و غلط می‏دانم. و معتقدم نتیجه کاملا عکس می‏دهد. قوه قضاییه‏ای که در بحث مفاسد اقتصادی آن همه بی‏خیال و خواب برخورد می‏کند و دُم جناب شهرام را درست و حسابی به تله نمی‏بندد حق ندارد درباره موضوع‏های دیگر افراط کند.

مهم نیست؛ به نظر من قوه قضاییه اعتماد مردم را از دست داده است؛ عُرضه زیادی می‏خواهد تا اعتماد حداقلی مردم را به دست آورد. از این که بگذریم می‏خواهم این نکته را بگویم که شیوه قوه فخیمه قضاییه خیلی کاریکاتوری است. نمی‏فهمم ضرر و زیان فعالیت‏های فمنیست‏های ایرانی بیش‏تر است یا فیلم‏هایی مانند کلاغ‏پر با بازی مهناز افشار و دار و دسته همراه! البته واضح است که با برخورد جالب قوه قضاییه با نشریات و فیلم‏ها هم مخالفم. چرا که تنها کاری که حضرات بلدند پلمپ کردن دفتر کار این‏ها و یا شاید بازداشت و زندانی کردن و این‏ها باشد؛ خسته نباشند.

من از همین جا به فیلم‏سازان عزیز و محترم تبریک می‏گویم که به راحتی فیلم می‏سازند و همه عقاید جالب خود را به ذهن و زبان ما تزریق می‏کنند؛ به برادران سانسوریست ارشاد هم تبریک می‏گویم که صحنه‏های بد، غیراخلاقی و بد آن فیلم‏ها را قیچی می‏کنند تا مردم دچار گناه نشوند.

همین جا لازم است از حضرات فمینیست درخواست کنم به جای زنستان هوا کردن فیلم بسازند؛ نتیجه‏اش هم مطمئنا بند 209 نخواهد بود؛ بلکه معروف شدن شخص شخیص‏شون و درونی شدن نظریات‏شون توی روح و جان مردم خواهد بود. تا کی می‏خواهید با روش‏های قدیمی کار کنید؟

موضوع جالب دیگر این‏که این خبر را نمی‏توانید در هیچ یک از مراجع رسمی اخبار پیدا کنید؛ خبرگزاری‏ها و سایت‏های خبری و غیره را فراموش کنید؛ شاید توی روزنامه اعتماد ملی ردپایی از آن پیدا کردید. به راستی چرا؟!